Utworzono: 17 kwiecień 2023

12 kwietnia 2023 r. w Zespole Szkolno - Przedszkolnym odbyły się Powiatowe Rozgrywki Zawodowe skierowane do uczniów klas VIII szkół podstawowych

z terenu powiatu wieluńskiego.

Organizatorami turnieju były:

Centrum Rozwoju Edukacji Województwa Łódzkiego Biblioteka Pedagogiczna w Sieradzu Filia w Wieluniu,

Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Wieluniu i Zespół Szkolno-Przedszkolny w Wierzchlesie.

 

Impreza odbyła się pod Starosty Wieluńskiego pana Marka Kielera i Wójta Gminy Wierzchlas pana Leszka Gierczyka, którzy sfinansowali nagrody
i pomoce do przeprowadzenia konkurencji konkursowych.

 

Do realizacji zadania zaproszenie przyjęli lokalni przedsiębiorcy - "zawodowi eksperci"- którzy przeprowadzili pokazy z prelekcją i czuwali nad poprawnym wykonywaniem zadań przez uczestników:

• Pani Magdalena Spychała - Kwiaciarnia Szarotka z Wierzchlasu,
  
• Pani Monika Krasoń - zakład fryzjerski Monika z Wierzchlasu,
  
• Pan Piotr Zych - stolarz - pracownik Urzędu Gminy w Wierzchlesie,
  
• Pani Edyta Polak i Elżbieta Zachariasik - krawcowe - pracownicy ZSP w Wierzchlesie
  
• Pani Regina Wolowiec - kucharka - prcacownik ZSP w Wierzchlesie

W czasie rozgrywek uczeń klasy VIII a Mikołaj Garstka ze Szkoły Podstawowej im. Henryka Sienkiewicza w Wierzchlesie przygotował pokaz robota, dzieląc się wiedzą z zakresu programowania i robotyki. Uczennice klasy VIII b  - Wiktoria Howis i Laura Krzemień - przygotowały i przedstawiły prezentację
o kwalifikacjach i kompetencjach, które powinien posiadać pracownik w zależności od wykonywanego zawodu.

Celem rozgrywek był: rozwój kompetencji ucznia w zakresie wyboru dalszej ścieżki kształcenia, zgodnie z jego zainteresowaniami i szeroko rozumianymi możliwościami, kształtowanie postawy przedsiębiorczości i aktywności wobec pracy (aktywizacja zawodowa), rozbudzanie aspiracji zawodowych i motywowanie do działania, kształtowanie umiejętności analizowania cech osobowości w aspekcie wyboru zawodu, kształtowanie umiejętności pracy w zespole, komunikatywności, zaangażowania, kształtowanie szacunku do pracy, kształtowanie umiejętności podejmowania decyzji samodzielnych i grupowych, przełamywanie barier emocjonalnych i społecznych oraz rozwój kreatywności poprzez udzielanie odpowiedzi w sposób nieszablonowy, pobudzanie, rozpoznawanie i rozwijanie własnych zainteresowań i uzdolnień.

 

W rozgrywkach wzięło udział 9 drużyn z następujących szkół:

• Zespół Szkoły i Przedszkola w Mokrsku,
  
• Szkoła Podstawowa im. Powstańców Styczniowych w Osjakowie,
  
• Zespół Szkolno-Przedszkolny w Kraszkowicach,
  
• Szkoła Podstawowa im. Wincentego Witosa w Rudzie,
  
• Szkoła Podstawowa Nr 4 im. Królowej Jadwigi w Wieluniu,
  
• Szkoła Podstawowa im. Komisji Edukacji Narodowej w Kurowie,
  
• Zespół Szkolno-Przedszkolny w Mierzycach,
  
• Szkoła Podstawowa im. Świętego Jana Pawła II w Toporowie.

Wszystkie drużyny brały udział w konkurencjach związanych z tematyką zawodoznawczą:

Kucharz - Kucharz - pieczenie ciast,

Fryzjer - czesanie warkocza na czas,

Stolarz - zdobienie deski przez uczestników wypalarką,

Złota rączka - skręcanie modelu,

Krawcowa - zszywanie koszul, przyszywanie guzików,

Sleveface-ubierz się w książkę - zdjęcia z wybranymi okładkami książek,

Florystka – las w słoiku.

Ocenie podlegała współpraca w grupie, efekt końcowy, estetyka, jakość, efekt wizualny, a także czas wykonania.

Przedstawiamy wyniki:

I miejsce - Zespół Szkolno-Przedszkolny w Mierzycach w składzie:

Amelia Wiszniewska

Jakub Dudek

Julia Kasędra

II miejsce - Zespół Szkoły i Przedszkola w Mokrsku w składzie:

Wiktoria Mroczek

Liliana Zaremba

Marcin Tyjeżko

III miejsce - Szkoła Podstawowa im. Powstańców Styczniowych w Osjakowie

w składzie:

Maja Jaworska

Hubert Drutowski

Wiktoria Tokarek

Gratulujemy wszystkim uczestnikom i bardzo dziękujemy za przyjęcie zaproszenia.

Czas spędzony na rozgrywkach był formą zdrowej rywalizacji, współpracy, poznawaniu swoich predyspozycji, rozwijaniu talentów i umiejętności, ale przede wszystkim czasem spędzonym na dobrej zabawie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Utworzono: 20 marzec 2023

Grupa wsparcia dla psychologów wraz ze szkoleniem dotyczącym zastosowania wywiadu rutyn ( RBI) odbędzie się 03.04.2023 r. godzina 14.00. 

Utworzono: 15 marzec 2023

Grupa wsparcia dla pedagogów specjalnych odbędzie się w dniu 23.03.2023r. o godzonie 12.00. Tematem spotkania będzie
"Mutyzm" . Spotkanie poprowadzi psycholog  Paulina Małolepsza. 

                                                                                         Anna Krzemińska

Utworzono: 06 marzec 2023

Europejski Dzień Logopedy

obchodzony jest co roku 6 marca we wszystkich krajach Unii Europejskiej.

Z tej okazji wszystkim moim koleżankom i kolegom LOGOPEDOM życzę sukcesów osobistych i zawodowych.

 A dla Rodziców? 

 Sprawdź Rodzicu co jest normą?

ROZWÓJ MOWY DZIECKA PIERWSZY ROK ŻYCIA.

0–3 miesiące

• Płaczem sygnalizuje dyskomfort, ból, głód,
• Wydaje dźwięki podobne do a, e, ehe,
• Głuży, czyli wydaje dźwięki, zwłaszcza gardłowe, takie jak agu, ga, kha, gli,
• Zatrzymuje wzrok na twarzy, śledzi ją (2.–3. miesiąc),
• Uśmiecha się w odpowiedzi na uśmiech (3. miesiąc).

3–6 miesiąc:

• Reaguje na mimikę twarzy (4. miesiąc),
• Odwraca głowę w kierunku źródła dźwięku (4.–5. miesiąc),
• Odróżnia osoby bliskie od obcych, wyraża to mimiką (5.–6. miesiąc).

6–9 miesiąc:

• Gaworzy – wymawia ciągi sylabowe, np. mamama, bababa,
• Wchodzi w dialog wokaliczny – odpowiada dźwiękami mowy na mowę dorosłego, zachowuje naprzemienność wokalizacji typową dla rozmowy,
• Woła w celu przywołania dorosłego (8. miesiąc).

9–12 miesięcy:

• Zaczyna pokazywać – pojawia się gest wskazujący (9.–14. miesiąc),
• Utrzymuje pole wspólnej uwagi – zaczyna dostrzegać relacje trójstronne (dziecko-dorosły-przedmiot). Kieruje uwagę tam, gdzie dorosły (patrząc w tym samym kierunku),
• Wymawia pierwsze wyrażenia dźwiękonaśladowcze i proste słowa np. mama, tata, baba.

ROZWÓJ MOWY DZIECKA DRUGI ROK ŻYCIA.

12–18 miesięcy:

• Wymawia pierwsze słowa i wyrażenia dźwiękonaśladowcze, mówi mama i tata,
• Pokazuje przedmioty i jego szczegóły (np. ucho misia) (13.–15. miesiąc),
• Prosi o to, co chce dostać – pokazuje palcem, wydaje dźwięk (po 15. miesiącu),
• Rozumie co raz więcej poleceń i co raz bardziej złożone wypowiedzi,
• Rozszerza zasób słownika czynnego,
• Dużo więcej rozumie, niż potrafi powiedzieć. Wciąż często wspiera komunikaty werbalne gestami 24. miesiąc.

24 miesiąc:

• Dwulatek mówi,
• Mowa i gesty dziecka stają się zrozumiałe nie tylko dla najbliższego otoczenia,
• Pojawia się gramatyka, dziecko łączy słowa w krótkie wypowiedzi, np. Mama da. – Mamo, daj; Lala bach. – Lalka spadła; Łała ał ał. – Pies szczeka,
• Używa minimum 50 słów, ale norma mówi nawet o 250–300 wyrażeniach (słowa, onomatopeje, neologizmy.

ROZWÓJ MOWY DZIECKA TRZECI ROK ŻYCIA.

• W mowie stosuje gramatykę. Łączy słowa w zdania,
• Nawiązuje kontakt wzrokowy z rozmówcą,
• Prosi o to, czego chce,
• Często komunikaty werbalne uzupełnia gestem,
• Wskazuje i nazywa zauważone przedmioty. Chętnie opisuje w ten sposób świat wokół siebie, Na komunikat „nie” lub „nie wolno” reaguje chwilowym zatrzymaniem aktywności,
• Bawi się w udawanie, naśladuje czynności z życia codziennego,
• Lubi zwracać na siebie uwagę,
• Zdaje pytanie co to? i pokazuje palcem na przedmiot,
• Rozumie i podąża za instrukcją wypowiadaną przez osobę dorosłą, także gdy dorosły nie wsparł komunikatu gestem,
• Komunikuje się w sposób zrozumiały nie tylko dla najbliższych,
• Wymawia samogłoski [a o i e u y] oraz spółgłoski [p, b, m, t, d, n, v, f, ś, ź, ć, ʒ́ , k, g, x]

A co może Cię niepokoić? Symptomy autyzmu.

• Uśmiech społeczny.

U prawidłowo rozwijających się dzieci około 6 miesiąca życia pojawia się tak zwany uśmiech społeczny. W wieku 6-8 miesięcy niemowlę potrafi odróżnić twarze osób bliskich i reaguje lękiem na osoby obce. Brak lub osłabienie uśmiechu społecznego może być objawem niepokojącym.

• Wspólnie podzielana uwaga.

Prawidłowo rozwijające się dziecko około 8 miesiąca życia zaczyna kierować wzrok w tym samym kierunku, w którym patrzy opiekun, w 10 miesiącu wskazuje palcem rzecz (wskazywanie protodeklaratywne). Do wskazywania dołącza również komunikaty słowne odpowiednie do etapu rozwoju mowy. Wspólnie podzielana uwaga jest przejawem współdziałania i prawidłowej interakcji z ważną osobą, związana jest z rozwojem mowy - dziecko uczy się łączenia właściwego słowa z przedmiotem. Brak lub osłabienie w tym obszarze jest objawem niepokojącym.

• Kontakt fizyczny.

Niechęć do kontaktu fizycznego lub obojętność na taki kontakt obserwowana już w 1 roku życia jest niepokojącym objawem. Dzieci mogą być sztywne lub robić się wiotkie. Brak kontaktu wzrokowego i reakcji przywierania - dostosowania pozycji ciała do pozycji opiekuna może budzić niepokój.

• Brak tzw. lęku separacyjnego.

Większość dzieci autystycznych nie przejawia lęku związanego z rozdzieleniem z osobami znaczącymi ani też lęku przed obcymi. Dziecko nie reaguje ożywieniem na widok matki, co może sprawiać wrażenie, jakby nie potrzebowało jej obecności czy uwagi.

• Unikanie kontaktu wzrokowego.

Wrażliwość na kontakt wzrokowy i kierunek spojrzenia jest obecna już w bardzo wczesnym okresie życia. Nawet w 4 miesiącu życia niemowlęta reagują w sposób zróżnicowany na spojrzenie i emocje. Dziecko autystyczne unika kontaktu wzrokowego aktywnie lub nie potrafi go utrzymać. Może zasłaniać oczy, obserwować przedmioty kątem oka, patrzeć nieobecnym wzrokiem.

• Postrzeganie emocji.

W 7 miesiącu życia niemowlęta rozróżniają wyraz twarzy, co można zaobserwować na podstawie ich reakcji orientacyjnych. Brak umiejętności postrzegania emocji jest niepokojący.

• Brak reakcji na imię.

Dzieci autystyczne nie reagują lub mają obniżoną reakcję na swoje imię. Rodzice obawiają się, że ich dziecko jest głuche.

• Zaburzenia rozwoju mowy i komunikowania się.

Dziecko autystyczne może nie gaworzyć lub przejawiać gaworzenie monotonne, bez modulacji o charakterze konwersacyjnym. Etapy rozwoju mowy są znacznie opóźnione lub rozwój jest całkowicie zahamowany. Niepokojący jest brak wypowiadania słów ze zrozumieniem około 1 roku życia, prostych zdań około 2 roku życia, brak mowy, echolalie bezpośrednie i odroczone. Brak lub opóźnienie rozwoju mowy nie są u dzieci autystycznych kompensowane komunikacją bezsłowną (mimiką, gestem). Dzieci komunikują swoje potrzeby poprzez płacz, krzyk, a czasem zachowania agresywne lub autoagresywne.

• Regres mowy.

Zazwyczaj do regresu mowy dochodzi między 15 a 36 miesiąca życia (najczęściej między 15 a 19 m. ż.) dotyczy dzieci, które posługiwały się poprzez okres kilku miesięcy pojedynczymi lub najwyżej 10 słowami. Mowa może zaniknąć nagle lub stopniowo, co jest związane z wycofywaniem się dziecka z kontaktów społecznych i „zamykaniem we własnym świecie” oraz obroną przed zmianami.

• Rozumienie mowy.

Rozumienie mowy u dzieci autystycznych jest znacznie opóźnione. W późniejszym okresie może być upośledzone w różnym stopniu, począwszy od zupełnego braku rozumienia mowy, poprzez rozumienie instrukcji w określonym kontekście lub mowy popartej gestem, aż do dyskretnych zaburzeń dotyczących rozumienia znaczeń abstrakcyjnych. Charakterystyczne są również trudności w uogólnianiu znaczenia słów.

• Odwracanie zaimków osobowych, neologizmy.

Charakterystyczne jest również mówienie o sobie „ty” „on” oraz tworzenie własnych określeń, żeby nazwać przedmioty lub czynności. Spójniki, przyimki, zaimki są często używane nieprawidłowo lub pomijane w wypowiedziach.

• Brak zabaw związanych z naśladowaniem.

Pod koniec 1 roku życia otoczenie może zwrócić uwagę na brak zabaw z naśladowaniem (np. zabawa „a-ku-ku”, robienie „pa-pa”)

• Brak zabaw na niby.

Brak zabaw związanych z udawaniem i użyciem przedmiotów w sposób symboliczny wynika z trudności z naśladowaniem i ma związek z zaburzonym rozwojem umiejętności społecznych u dziecka. Zabawy mogą być ubogie, stereotypowe, bez wyobraźni, np. porządkowanie i układanie zabawek, układanie patyczków, klocków według określonego wzoru, kręcenie przedmiotami. Typowe zabawki czeto nie wzbudzają zainteresowania dziecka.

• Autostymulacje sensoryczne.

Niektóre dzieci wprowadzają różne przedmioty w ruch wirowy, całkowicie zamykając się na dopływ innych bodźców. Działanie powtarzane wielokrotnie, np. kręcenie przedmiotami lub skupianie się na niektórych cechach przedmiotów, jest związane z autostymulacją sensoryczną.

• Opór przed zmianą.

Niepokój powinno wzbudzać dziecko, które często domaga się spacerów tą samą trasą, nalega na zachowanie rytuałów i planu dnia, czy protestuje w związku za zmianami, opiera się podejmowaniu nowych aktywności.

• Stereotypie ruchowe.

Dziecko wykazuje pewne charakterystyczne zachowania ruchowe: klaskanie, trzepotanie rękami, ruchy skręcania palców tuż przy twarzy, kołysanie się, chodzenie w kółko.

Osamotnienie- brak zainteresowania dziećmi i naśladowania.

Dziecko może nie wykazywać zainteresowania starszym rodzeństwem i innymi dziećmi. Może nie reagować na werbalne i pozawerbalne próby nawiązania z nim kontaktu.

Ważne!

Trzy pierwsze lata w rozwoju dziecka to „złote lata”.

Jeżeli jest coś co może Cię niepokoić zapraszamy do poradni na konsultacje.

                                                                                                                                  Bożena Ceglarska - neurologopeda

     *Wykorzystano materiały z czasopism „Forum logopedy”, „Strefa logopedy”.